Door het stellen van vragen ontstaat er automatisch interactie. De illustraties laten je denken aan de Bruna-omslagen van de Havank pockets of het recenter ‘Lig je samen dubbel?’ van Katrin Stangl terwijl Robinson duidelijk een eigen stijl en kleurgebruik heeft die verfrissend is.ĭe tekst leest soepel in korte zinnen of een enkel woord. Het voorstellen wordt in illustratie herhaald waardoor namen opnoemen zal volgen. Het getal vier wordt doorgetrokken in de illustraties op de achtergrond terwijl je ook drie plus één in decoratie en manier van zitten of staan tegenkomt. Het speelse karakter van de treffende illustraties is aansprekend en leuk voor alle leeftijden.

De oplettende lezer ziet dat het lettertype van één naam in een opsomming anders is. Wat hoort er en wat past er? Er wordt geen oordeel geveld over nature-nurture, de nadruk ligt op wat goed voelt. Op subtiele wijze wordt hier een psychologisch wetenschappelijk thema aangereikt en uitgewerkt.Īangeboren gedrag en eigenschappen genetisch bepaald versus aangeleerde leefwijze en gedrag door omgeving. Dat ziet er beter uit, maar vóelt het ook goed? De uitslag is twee gelijksoortige families.

De moeders laten de kinderen rondjes-rennend beslissen. Familie Poedel en Familie Boxer, met ook drie plus één pup, bekijken elkaar goed. De meer hoekige Gaston.ĭe ontmoeting in het park met een andere hondenfamilie laat de bedoeling van dit prentenboek raden. Wie deze hondenfamilie bekijkt, ziet in één oogopslag drie pups van dezelfde grootte en de vierde er duidelijk boven uitsteekt. Soms mislukt er wel eens iets bij één van de vier ook al doe je zo je best. Ze worden zo het poedeltjes betaamt, keurig opgevoed en als je uitgaat ben je netjes gekamd en gestrikt. Ze leren van hun water te nippen, blaffen is not done en je gaat trippelend door het hondenleven. De andere drie hebben de namen Fifi, Foefoe en Oe-la-la. Het witte hondje van het omslag is een pup. Dit prentenboek, Gaston, open het en je bent verkocht.

Christian robinson gaston